کد مطلب:313368 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:178
مجلس درس زینب کبری در کوفه
جزائری می نویسد: در ایامی كه امیرالمؤمنین علی علیه السلام در كوفه تشریف داشت، آن مكرمه را مجلسی در منزل خود بود كه برای زنها تفسیر قرآن بیان می فرمود. یكی از روزها تفسیر كهیعص [1] را می فرمود، در این بین امیرالمؤمنین علی علیه السلام وارد شده و فرمود: شنیدم تفسیر كهیعص را می نمایی؟ عرض كرد: بلی یا ابتاه فدایت شوم.
[ صفحه 90]
فرمود: ای نور دیده، آن رمزی است در مصیبت وارده بر شما عترت پیغمبر. پس مصائب و نوائبی را كه در آینده بر آنها وارد می شد برای آن مخدره بیان فرمود و با شنیدن آنها فریاد ناله و گریه ی آن مظلومه بلند شد [2] .
عمان سامانی، شاعر مشهور و دل آگاه شیعی، در شرح وداع جانسوز زینب علیهاالسلام با برادرش امام حسین چنین سروده است:
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
سیل اشكش بست بر شه راه را
دود آهش كرد حیران شاه را
در قفای شاه رفتی هر زمان
بانگ مهلا مهلاش بر آسمان
كای سوار سرگران كم كن شتاب
جان من، لختی سبكتر زن ركاب
تا ببوسم آن رخ دلجوی تو
تا ببویم آن شكنج موی تو
شه سرا پا گرم شوق و مست ناز
گوشه ی چشمی به آن سو كرد باز
دید مشكین مویی از جنس زنان
بر فلك دستی و، دستی بر عنان
زن مگو؛ مرد آفرین روزگار
زن مگو؛ بنت الجلال، اخت الوقار
زن مگو؛ خاك درش نقش جبین
زن مگو؛ دست خدا در آستین
[ صفحه 90]
فرمود: ای نور دیده، آن رمزی است در مصیبت وارده بر شما عترت پیغمبر. پس مصائب و نوائبی را كه در آینده بر آنها وارد می شد برای آن مخدره بیان فرمود و با شنیدن آنها فریاد ناله و گریه ی آن مظلومه بلند شد [2] .
عمان سامانی، شاعر مشهور و دل آگاه شیعی، در شرح وداع جانسوز زینب علیهاالسلام با برادرش امام حسین چنین سروده است:
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
سیل اشكش بست بر شه راه را
دود آهش كرد حیران شاه را
در قفای شاه رفتی هر زمان
بانگ مهلا مهلاش بر آسمان
كای سوار سرگران كم كن شتاب
جان من، لختی سبكتر زن ركاب
تا ببوسم آن رخ دلجوی تو
تا ببویم آن شكنج موی تو
شه سرا پا گرم شوق و مست ناز
گوشه ی چشمی به آن سو كرد باز
دید مشكین مویی از جنس زنان
بر فلك دستی و، دستی بر عنان
زن مگو؛ مرد آفرین روزگار
زن مگو؛ بنت الجلال، اخت الوقار
زن مگو؛ خاك درش نقش جبین
زن مگو؛ دست خدا در آستین
[1] سوره ي مريم: آيه ي 1.
[2] خصائص زينبيه: صفحه ي 27؛ رياحين الشريعة: جلد 3 صفحه ي 57.